درجامعە ما در کردستان عزیز طبقە و‌قشرهای گوناگونی وجود دارند. قشرروشنفکران یکی ازاین طیفها میباشد. درتمام این جهان پهناورهیچ ملتی بە اندازە ملت ما ازدست روشنفکر مأب دروغین دچارسردرگمی نشدە است.آنچە را اینان در قالب این رهگذروخوشبینی بە خورد مردممان میدهند، جز بدبختی چیزی بە ارمغان نیاوردە است. روشنفکران ما دایم در پشت قافلە، سرگردان بە دنبال حوادث رە می پویایند. درهیچ یک از مقاطع تاریخی رهگشای درد والم این مردم ستمدیدە نبودەاند. آنچە را هم اکنون در جنوب کردستان بە چشم خود شاهدیم بخش بزرگی از آن بە گردن طیف روشنفکر این قسمت از خاک میهن ماست. بعد از٢٤ سال از حکمرانی احزاب اقتدارگراو رفتارگرا دراین روزها دوبارە آنچە را کە نمیبایست اتفاق بیفتد روی داد. بە این معنا شروع از خال صفرو بر گشتن بە خال صفر!

در مدت این ٢٤ سال در جنوب کردستان طیف شاعر، نویسندە، روشنفکر بە هیچ وجە رسالت تاریخی خودرا انجام ندادەاند. بلکە هموارە در جهت وراستای قدرت وحاکمیت گام نهادەاند .بودن چند حزب در اریکە  قدرت بدون داشتن برنامە سیاسی واقتصادی هم در رابطە سیاستهای داخلی وخارجی باعث شدە کە روشنفکرهای ما دراین مقطع حساس تاریخی بە جای بە ثمر رساندن وظیفە ملی خود، جدا ازمردم رو بە احزاب خودپرست در منجلابی گیرکردەاند کە بە دست حاکمیت ایجاد گشتە است.

دراین برهە اززمان قلم بە دستان کرد و شاعران کرد میبایست بدون هیچ إبا وترس ازحاکمیت ایلی وعشیرەگری درصف یکم اعترضات بە همراە مردم کرد در جنوب کردستان قرارمیگرفتند. در طول تاریخ ملتهای آزادیخواە آنچە را کە حاکمیت ازآن در بیم وهراس بودە ترس از نوک قلم وشعر شاعرانیست کە زندان شکنجە های دشوار را بە جان خریدە وهیچگاە دست تکدی برای زورمداران دراز  نکردەاند. چە بسا در این رهگذر پر ازمخاطرە جان خود را برای رسیدن بە هدف والای مردمشان فدا کردەاند. در جامعە عقب ماندە ما،نویسندە، شاعر، روزنامەنگار، استاد دانشگا، بازاری.....، هر کام بە شیوەی وابستە سیستمی گەشتەاند کە بە جز بقای خود بە چیزدگری نمی اندیشد!

در٢٤سال حاکمیت دوک نشینی و دزد سالاری  طالبانی وبارزانی بخاطرمسکوت  گذاشتن استادان دانشگاهها، شاعران، نویسندگان جنوب کردستان ازهیچ سیاست ددمنشانە و دروغین خودشآن بە حیلەهای گوناگون کوتایی نکردەاند. با وعدە و وعیدهای مختلف سعی در فریب این قشراز جامعە، کوتاە نیامدەاند. متأسفانە روشنفکران این خطە ازدیار نیز سادەدلانە بە دامی افتادەاند کە بهتراز منجلاب سیاست این حاکمیت نیست. یکی ازاهرمهای محرکە هرجامعە وجود کسانیست کە مایە مباهات این جامعە می باشند، افرادی هشیارو آگاە کە شب و روز در صدد بنیاد یک زندگی شرافتمندانە برای سرزمین خود هستند. این کسان از خود گذشتە و فداکار بە دور از راهکارهای فریبکارانە حاکمیت دست بە کاری خواهند زد با خلوص نیت بدون اینکە هیچ توقعی از صاحبان زور و زر داشتە باشند شب وروزنمیشناسند.

خلأ و نبودن طیف روشنفکردرجامعە ما دراین٢٤ سال آنچنان فضایی بوجود آوردە است کە نگاە بی اعتمادی وازدست دادن احساس بار مسئولیت بە روشنی در عملکرد تک تک احاد این جامعە فرسودە و بیزار بە خوبی آشکار است. عامل این کژرهی  کسانی نیستند بە جزدست اندرکاران این حاکمیت افلاص زدە. روشنفکران جامعە ما درجنوب کردستان برعکس بیشترین روشنفکران جوامع دیگر صاحب رای وقضاوتی عقلانی و در خور منطق ومقایسەای نیستند. سە اصل شاخص در رابطە سە گروە موجود در جامعە کە میبایست روشنفکران  ما از آن بر حذرباشند و از آن دوری جویند عبارتند از: قدرت حکومت مرکزی، مراکز اصلی ادیان و باورهای دینی ومراکزی  کە قدرت اندوختن ثروت ومال ومنالند. متأسفانە بیشتر روشنفکران  ما در همە بخشهای کردستان گرفتاریکی از این مراکزند. بە همین خاطر هیچگاە توانایی همگام شدن با این تغییرات پیشبینی شدە را نمی یابند. این معضل یکی از بزرگترین معضلات جامعە کنونی کردستان می باشد. همین امر سبب بوجود آمدن عقب ماندگی اقشار گوناگون سرزمین ماست. بە همین دلایل روشنفکران ما نمی توانند تأثیرمثبت و تاریخی خود را ایفا نمایند. این است بزرگترین مصیبتی کە ما بە آن گرفتار شدەایم.

جعفرکریمی

١٣/١٠/٢٠١٥