به‌ده‌نگی نووساوی تۆدا دیاره، شار بۆته وێرانه
Sunday, 26/12/2010, 12:00
له‌سه‌ر ته‌رمی ورد بووی خۆم، گوێ له گۆرانییه‌کانی به‌فر ئه‌گرم، له نیگای به شه‌خته بووی سه‌هۆڵه‌وه، ده‌ست ئه‌ده‌م له دڵی ئێواره گه‌رمه‌کانی مناڵیم و رۆحی ته‌زیوی شار، که بست به بستی یاده‌وه‌رییه‌کانم ڕه‌ق ئه‌کاته‌وه.
به‌م رۆژگاره ساردانه‌ی خۆماوه له‌سه‌ر دار و په‌ردوی شار ئه‌وه‌ستم و به شار ئه‌ڵێم:
حه‌یف، هه‌تاوه گه‌رمه‌که‌ی دڵم، حه‌یف، خه‌سارت کردم، بۆ هێنده دڵت شکاندم، بۆ؟
ئه‌بێت کۆتر تا فیراقی وون بوونی خۆی بفڕێت، تا جه‌هه‌نه‌م په‌نجه‌ره‌یه‌ک بداته وون بوون.
ئه‌بیت مناڵه هه‌ژاره‌کان لێمان خۆشبن، تا له ئاقیبه‌تی ته‌نهایماندا گینگڵ نه‌ده‌ین.
ئه‌بێت هه‌موومان گه‌ردنی شار ئازاد بکه‌ین، تا خوا له‌سه‌ر ده‌ستی مه‌سیحێک، شفای شار بدات.
ئه‌بێت یه‌کشه‌ممه‌ی ئاینده بۆ سه‌ردانی شار، بچین بۆ نه‌خۆشخانه.
ئه‌بێت منیش به‌یانی زوو زیندوو ببمه‌وه و ده‌ست بده‌م له نێوچه‌وانی ئه‌م وه‌ره‌مه‌ی ناو سه‌رم و به خۆم بڵێم
سوپاس.. دڵی شارت نه‌شکاند، ئه‌وه شار بوو دڵی له‌ت له‌ت کردیت.
له‌به‌رده‌م ئه‌م هه‌موو ره‌شبینییه‌مدا شار به گوناهی خۆیدا هه‌ڵم ئه‌واسێت و به شه‌قامه‌کان ئه‌ڵێت: پێم پێبکه‌نن. به مامۆستای بیرکاری پۆلی سێی ناوه‌ندیم ئه‌ڵێت: ده‌رم بچێنه، تا گه‌وره‌بم. به مه‌کته‌به‌کان ئه‌ڵێت ده‌رمچێنن تا بۆ ئه‌به‌دی گه‌وره‌بم. به کچێکی توڕه ئه‌ڵێت بۆم پێبکه‌نێت و لێم توڕه‌بێت و ده‌رمکات، تا ورد ورد له‌ناخه‌وه بشکێم و زل زل به‌سه‌ر مناڵیمدا بگریم.. نه‌مزانی شار چ چێژێک له مردنم ده‌بینێت! بۆچی ویستی گه‌وره ببم، بۆ وه‌ک سێرک ته‌ماشای کردم؟
تازه دڵم شکا له شار..
تازه دڵم له باخچه‌کانی شار شکا..
تازه بڕوا به غیره‌تی شار ناکه‌م
شار نه‌وه نه‌وه له‌ناو چاوه‌ڕوانییدا به نه‌خۆشی شه‌کره ئه‌مانکوژێت
شار بێباکه له فرۆشتنی جه‌سته‌ی..
ئه‌بوو شار خۆیبداته به‌ر چه‌قۆ و له به‌رده‌رکی سه‌را خۆش نه‌بووایه.
ئه‌بوو شار خۆی ئینتیحار بکات نه‌ک بێده‌نگ بێ و سینه‌ماکانی بفرۆشن.
ئه‌بوو شار سه‌ری خۆی هه‌ڵگرتبا، کاتێک ئه‌سحابه‌سپییان فرۆشت.
ئه‌بوو شار که‌لتوری گرده‌که‌ی یاره‌ی له‌بیر نه‌کردایه
ئه‌بوو شار کۆتری سه‌ر مناره‌ی مزگه‌وته‌کانی خۆی، نه‌کردایه‌ته بریانی.
ئه‌بوو شار وه‌ک سه‌رۆکێکی خائین، باخی به‌ختیاری نه‌سوتاندایه.
ئه‌بوو شار لێنه‌گه‌ڕابا، تانجه‌رۆ بخنکێنن.
به‌داخه‌وه..
شار بست به بستی خۆی دایه ده‌ست مه‌لیکه خائینه‌کان.
شار بست به بستی تاپۆ کراوه.
شار ئێستا له‌سه‌ر شه‌قامه‌کان ئه‌نوێت.
شار بسته خاکێکی بۆ خۆی نه‌ما.
تازه دڵم له‌شار شکا
شار خیانه‌تی لێکردم..
شار ئێستا کاوبۆی تورکی له‌پێ ده‌کات.
شار وه‌ک جاران بۆنی کفته‌ی لێنایه‌ت.
شار فێربووه بیره‌و پیتزا ئه‌خوات.
شار ئێستا قژی بۆ سه‌ره‌وه داده‌هێنێت.
شار به‌زمانی سه‌رۆکه عه‌وامه‌کان قسه‌مان له‌گه‌ڵ ئه‌کات.
شار واده‌زانێت ئێمه کافرین.
شار ئێواران مناڵه هه‌ژاره‌کان له‌سه‌ر سه‌حنه‌کای خۆی ئه‌فرۆشێت
شار ژه‌هراوی بووه
ئه‌بێت شار به‌ر له ئاخیره‌ت په‌شیمان بێته‌وه..
ئه‌بێت به‌رله‌وه‌ی ئه‌م ژه‌هره شار بکوژێت، خه‌مێک له شار بخۆین.
ئه‌بێت شار له‌م مه‌رگه ساردوسڕه قوتار بکه‌ین.
به‌ده‌نگی نوساوی کوختیه‌کدا دیاره، شار بۆته وێرانه.
تازه دڵم له شار شکا
ئه‌ڕشێمه‌وه و سه‌رم گێژ ئه‌خوات کاتێک تێده‌گه‌م کچه‌کانی ئه‌م شاره نوستوون..
خوێن له ده‌م و چاوم ئه‌ڕژێت که ئه‌بینم کوڕانی شار سه‌یری له‌شی نه‌خۆشی شار ئه‌کان و ئه‌ڵێن:
وا جوانه.
ئیتر ئه‌بێت بۆ پیاسه‌یه‌کی به‌رخانه‌قا و بۆ ئێوارانی به‌رده‌رکی سه‌را و بۆ کۆڵانه‌کانی شیوی قازی بگرین.. بۆ بۆنی کفته‌که‌ی سابوونکه‌ران بگرین.. ئه‌بێت بۆ زیاره‌تێک، به‌ناو دار و په‌ردوی شاردا بڕۆین، بۆ مزگه‌وتی گه‌وره.
به‌زه‌ییم به شاردا دێته‌وه کاتێک شار بووه به ئه‌وراقی دائیره‌ی تاپۆ.
شار پڕ بووه له عه‌قدی سه‌ر وه‌ره‌قه.
خیانه‌ت به‌شێکه له ژیانی شار
شار پێی خۆشه خیانه‌تی لێبکه‌ین نه‌ک برینه‌کانی پاک بکه‌ینه‌وه، نه‌ک قاچه‌کانی بۆ بشێلین.
ئه‌وه‌ی نه‌یفرۆشێ، شار به دۆستی خۆی نازانێت.
شار به‌ده‌ستی خۆی چاوی مناڵه‌کان ئه‌گرێت تا خیانه‌تیان لێبکه‌ن.
سه‌یرم له خیانه‌ت هات، که له به‌رچاوی شاردا له مناڵه‌کانی شار کرا.
پێکه‌نینم دێت به مێژوو
به‌زه‌ییم به عه‌قڵ و غیره‌تی مێژووی شاردا دێته‌وه
شار شه‌هوه‌تی سه‌رۆکه‌کانی خۆی پیا ڕژاوه.
پانتۆڵه‌که‌ی شار له دواوه ته‌ڕ بووه.
شار له نوێژ چووه.
شار وه‌ک ئاوه‌ڕۆی گه‌ڕه‌که‌کان، هه‌موو شتێکی پیائه‌روات.
به‌رپرسه‌کانی شار، شاریان له نوێژ برد.
ئه‌میر- ه‌کانی شار، شاریان ماندوو کرد
سه‌رسپییه‌کان، سه‌ری شاریان تاشی و ئاوێنه‌که‌یان دایه ده‌ستی.
پێویسته شار خۆی بشوات.
ئه‌بێت شار بۆ پشوو بڕواته ده‌ره‌وه له خۆی
ئه‌بێت شار تونێتی خۆی بشکێنێت
ئه‌بێت شار بیربکاته‌وه.
ئه‌بێت به‌هه‌موومان، له دووره‌وه، به هه‌موو دڵشکانه‌کانمانه‌وه، به هه‌موو گله‌ییه‌کانمانه‌وه له شار، یارمه‌تی شار بده‌ین. ده‌بێت قه‌رزی کرێ خانووی بۆ بده‌ینه‌وه، ده‌بێت له جه‌سته‌ی فرۆشراوی خۆی به‌شێکی بۆ بکڕینه‌وه و بۆی بکه‌ین به ماڵ.
ده‌بێت شار له‌م ژه‌هره پاک بکه‌ینه‌وه
ده‌بێت شار له مردن قوتار بکه‌ین.
ده‌بێت شار سه‌ری ئێستای مه‌لیک و سه‌رۆکه‌کانی بتاشێت تا ببنه په‌ند.
ئه‌بێت چاوه‌روانی پاداشت و سوپاسی شار نه‌بین
شار هه‌رگیز ناتوانێت ئێمه ئاشت بکاته‌وه
شار ناتوانێت بێباکیه‌کانی خۆیمان له دڵ ده‌رکا
تازه من ناتوانم به‌ده‌م شاره‌وه پێبکه‌نم
تازه من ناتوانم وه‌ک جاران ده‌ست بکه‌مه‌وه ملی شار
ناتوانم وه‌ک جاران ده‌ستی شه‌قامێکی شار بگرم و پێکه‌وه له قه‌راغی شاردا دانیشین و بخۆینه‌وه.
ناتوانم وه‌ک جاران له‌ژێر سێبه‌ری ئه‌رخه‌وانێکی سه‌یواندا، بۆ جوانی شار بگریم.
ناتوانم هه‌ست به‌وه بکه‌م که شار هه‌ستم پێده‌کات، کاتێک ئێواران پیاسه‌ی له‌گه‌ڵ ده‌که‌م.
شار ناتوانێ دڵنیام بکاته‌وه له خۆی، ناتوانێ دڵم چاک بکاته‌وه.
ئێواران شار به خۆیی و برینه‌کانیه‌وه، به خۆیی و سه‌گه‌کانیه‌وه، به خۆیی و بتڵێک ژه‌هری گیراوه‌وه، به کۆڵانه‌که‌ی ئێمه‌دا ئه‌ڕوات بۆ ئه‌ودیوو شه‌ستیه‌که‌ی جاران.
شار خوێن له ده‌می دێت.
شار فێر بووه ته‌نوره‌ی کچه‌کان هه‌ڵده‌داته‌وه.
شار له دواوه په‌نجامان بۆ ده‌بات.
شار حه‌زی لێمانه
شار شه‌هوه‌تی سه‌رۆکه‌کانی پیاڕشتین.
شار پاشقولی لێگرتین.
شار بێ دڵی سه‌رۆکه‌کانی ناکات
شار ئه‌وه‌ی کرد که هه‌زاران ساڵ، شه‌یتان پێی خۆش بوو بیکات.
شار ئه‌وه‌ی کرد و ئه‌وه‌ی له‌ناو برد و ئه‌وه‌ی فرۆشت و ئه‌وه‌ی ئه‌نفال کرد، که هه‌زاران ساڵ ئێمه خۆمان له‌سه‌ر کوشت.. ئێمه ئه‌نفال کراین له‌سه‌ری .. ئێمه کۆڕه‌ومان له پێناویدا کرد.. ئیمه‌ی له‌سه‌ر ئیعدام کراین.. ئێمه‌ی له‌سه‌ر زیندانی کراین.. ته‌رمی گوله بارانکراوی خۆمانمان له‌سه‌ر سوتاند.. له پێناویدا له ئیجه‌دا خنکاین .. که له پێناویدا کتێبه‌کانمان فرۆشته‌وه.. که له پێناویدا شه‌وانه تا دره‌نگ په‌ڕه‌ی کتێبه‌کانمان ئه‌خوێنده‌وه.. له پێناویدا ده‌ستمان له به‌رده‌م مامۆستادا ڕاگرت تا به دار و به ڕاسته‌ی ئاسنین بکێشێت به پشت ده‌ستی خه‌یاڵماندا.. شار ئه‌وه‌ی کرد که ئێمه ساڵه‌ها بوو نه‌مانهێشت هیچ پێغه‌مبه‌رێکی خائین بیکات.
شار شه‌قامێکی بۆ گه‌ڕانه‌وه‌مان بۆ ئه‌وسا نه‌هێشته‌وه.. شار به هه‌موو هێزی خۆی ڕاده‌کات، واده‌زانێت ئه‌ڕوات به‌ره‌و ئاینده. شار په‌لی ته‌یر و توره نایابه‌کانی خۆی ئه‌گرێت و له ژێر پرده‌که ئه‌یانفرۆشێت و پاره‌که‌ی ده‌بات بۆ سه‌رۆک.
شار ئه‌وه‌نده‌ی له‌م سه‌رۆکه منداڵکاره لوسکه‌له خائینانه‌ی ئه‌ترسێت، ئه‌وه‌نده له خوا سڵ ناکاته‌وه.
شار ئه‌وه‌نده‌ی له‌م مه‌لیکه گرگنه پاشه‌ڵپیسه هه‌وه‌سبازانه‌ی ئه‌ترسێت، ئه‌وه‌نده له گه‌ده‌ی برسی مناڵێکی سه‌ر شه‌قامه‌کانی خۆی سڵ ناکاته‌وه... ئه‌وه‌نده له ئازاری قاچه‌ماندووه‌کانی مناڵێکی بۆیاخچی و پیره‌پیاوێکی به‌نه‌خوێن فرۆش و عه‌ره‌بانچیه‌کی ماندوو سڵ ناکاته‌وه.
شار حه‌یای له‌به‌ر هه‌ڵگیراوه
شار دڵی شکاندین
شار ئێمه‌ی به مناڵی خۆی نه‌زانی
دوای ورد بوونمان، که ئێواران به‌سه‌ر شه‌قامه‌کاندا ئه‌ڕۆشتین، شار تانه‌ی لێ ده‌داین.
شار سوێندی لێ خواردین جگه له شوێنی گۆڕێک، بستێکمان له خۆی نه‌داتێ تا تیایدا بمرین.
شار ژورێکی نه‌داینێ به کرێ.
ئێواره‌یه‌ک شار تفیتێکردم.. به مه‌ستی شه‌هوه‌تی حاکمه‌کانیه‌وه ڕشایه‌وه به‌سه‌ر خه‌می مندا، که بۆ مناڵه هه‌ژاره‌کان مردم.. بۆ کوره ماندووه‌کان مردم.
شار خۆی به ئێمه‌وه فرۆشت
شار له‌م ئاخیره‌دا، خوویدایه داوێن پیسی
شار ووتی:
چیت لێم ئه‌وێت؟
چی به‌شار بڵێم که خۆشمه‌وێت.
شار داره‌داره‌ی به مناڵیم کردوه.
شار مناڵیمی ده‌وه‌ته ده‌ست عه‌شقی خۆی..
چی به‌شار بڵێم که خۆشم ئه‌وێت.
ئاخ.. من چیم له شار ئه‌وێت!
له خه‌ونمدا، شارم دی له سه‌ر به‌رده‌نوێژێک، پشت له قیبله و ڕوو له ڕه‌شه‌با له شه‌یتان ئه‌پاڕایه‌وه تا قومێ ئاو بکات به‌ده‌م سه‌ره‌مه‌رگیه‌وه... زۆر دڵم لای شاره.
ئێواران شار وه‌ک ئه‌کته‌ری ناو دراما سه‌قه‌ته‌کانی شه‌وانی مانگی ڕه‌مه‌زان، له‌به‌رده‌م (چاخانه‌ی شه‌عب)دا ده‌وه‌ستێت و پێی ناخۆشه که (کاکه حه‌مه) پێی ئه‌ڵێت ئه‌وه‌نده سه‌ر بۆ ئه‌م حاکمه بازرگانانه نه‌وی نه‌کات.
شار به گریانه‌کانی (کاکه حه‌مه) پێکه‌نی، شار گاڵته‌ی به عه‌زه‌مه‌تی پایز کرد. شار ڕێگه‌ی به مه‌لایه‌کی کافر دا په‌نجه بۆ پایز درێژ بکات. شار ئێستا وه‌ڵامی سڵاوی عه‌زه‌مه‌تی پایز ناداته‌وه.
شار (جه‌مال ڕینگۆ) ی نه‌برده‌وه بۆ ماڵه‌وه، له ناو سه‌رمادا و له سه‌ر شه‌قامه پیره‌که‌ی مه‌وله‌وی کردی به‌ژێر ماشێنه‌که‌یه‌وه.
شار مانگی له شه‌وی جه‌ژنی ئێمه شارده‌وه
شار ئێستا کافر بووه.
شار جنێو به بته‌کانی ئێمه ده‌دات
ئێواران، شار سه‌بیلێک ئه‌نێت به‌ده‌میه‌وه و به غروری دیکتاتۆره کلاسیکیه‌کانه‌وه دێته سه‌هۆڵه‌که و به ته‌نزه‌وه سه‌یری (ئارام غه‌مبار) ئه‌کات، که له‌ناو خۆیدا باخی گه‌وره گه‌وره بۆ شار دروست ئه‌کات.
شار زمانی ئێمه‌ی بیرچۆته‌وه.
شار له عه‌شقی ئێمه تێناگات.
شار گوێ له گۆرانیه‌کانی ئێمه ناگرێت.
شار کتێبه‌کانی ئێمه‌ی کرد به لوله‌ی گوڵه‌به‌ڕۆژه.
تازه دڵم له شار شکا
شار دڵی شکاندم
شار ده‌ری کردم له خۆی.
شار له زمانی من تێناگات.
شار خه‌می ناو دڵی چۆله‌که‌کانی خۆی نابینێت.
شار خوێنی له‌به‌ر ئه‌ڕوات.
با ده‌نگی نوساوی تۆدا دیاره، شار بۆته وێرانه.
نووسەرەکان خۆیان بەرپرسیارێتی وتارەکانی خۆیان هەڵدەگرن، نەک کوردستانپۆست
