كواد بس شريف (به عه‌ره‌بیی و وه‌رگێڕاوی به کوردی)
Sunday, 24/04/2011, 12:00
هذه القصة واقعية حدثت في الستينيات من القرن الماضي ..يرويها لنا أحد سائقي التاكسي الذين كانوا يعملون في بغداد وبالتحديد مابين منطقتي الباب الشرقي وباب المعظم. كانت منطقة الميدان والقريبة من منطقة باب المعظم معروفة لأهالي مدينة بغداد لوجود أكثر من بيت للدعارة فيها
يروي لنا سائق التاكسي بأنه في أحد الأيام و بينما كان يحمل راكباً من الميدان الى باب الشرقي,حاولت أمرأتين أن توقف السيارة,,,عندها صاح الراكب بسائق التاكسي""عمي لا توكف لا توكف ,وأني أنطيك كروتهم"" أستغرب سائق التاكسي لهذا الطلب ولكنه عمل بنصيحة الراكب ومضى في طريقه. وعند الوصول الى منطقة الباب الشرقي أخرج الراكب نقوده وحاول أن يدفع أجرته مع أجرة المرأتين...عندها قال له سائق التاكسي""عمي بس قلي شنو السبب اللي ماخليتني أشيل النسوان,,وكروتهم على حسابي""عندها ضحك الراكب وقال""عمي أني أشتغل كواد والناس كلهة تعرفني، وهذولة النسوان مبينين بنات أوادم,,أخاف لا أحد يشوفني وياهم ويظن السوء بيهم""عندها رفض سائق التاكسي من أخذ الفلوس من الراكب لشهامته.
العبرة والحكمة من هذه القصة الواقعية ""هي حتى كواويد كبل كان اللهم ضمير ومواقف وشهامة ويخافون على سمعة الناس الأبرياء، بعكس الشيوخ والمتدينين ورجال السياسة مال هالوكت فهم لا ذمة ولا ضمير. أرجو أن تكون قد أعجبتكم هذه القصة الواقعية
مع تحياتي وتقديري الى كل كواويد الزمن الماضي لأنهم أشرف بكثير من سياسيين اليوم الذين يسكنون المدينة الخضراء
**************************************
خوێنه‌ری خۆشه‌ویست به‌کار هێنانی وشه‌ی گه‌واد، له زمانه‌کانی تردا زۆر باوه، ته‌نها له کوردییدا نه‌بێت، که نابێت به‌کار بهێنرێت و له نوهێنای ئاره‌قی شه‌رم رووی زۆرمان ده‌گرێت، به‌ڵام له راستییدا هه‌موو وشه‌یه‌ک له شوێنی خۆیدا مانی تایبه‌تیی خۆی و پڕ به پێستی هه‌یه، ئه‌گه‌ر بزانرێت له کوێدا و بۆچی به‌کار ده‌هێنرێت.
ئه‌م نووسینه‌ی سه‌ره‌وه که رووداوێکه له سایتێکی عه‌ره‌بییه‌وه هێنراوه و به‌ڕێزێک به ناوی کاک موفه‌ق یاسین بۆی ناردووین به پێویستمانزانی به عه‌ره‌بییه‌که‌ی بڵاوی بکه‌ینه‌وه و به کوردیش و به کورتیش بیخه‌ینه به‌ر ده‌می خوێنه‌ره خۆشه‌ویسته‌کان. ئه‌وه‌ی که نووسراوه سه‌باره‌ت به سیاسییه عێراقییه‌کان ته‌نها رای ئه‌و که‌سه نییه به‌ڵکۆ بریمه‌ریش رای وایه که سه‌رانی سیاسیی کورد که‌سانی بێ شه‌هامه‌ت و سووک و سه‌لیمن و له ئاستێکی زۆر نزمدان.
******
ئه‌م رووداوه مێژووه‌که‌ی ده‌گه‌ڕێته‌وه بۆ ساڵانی (1960)ه‌کان، شۆڤێرێکی تاکسی، که له به‌غدا کار ده‌کات، راست و ره‌وان بڵێم له نێوان باب الشرقی و باب الموعه‌زه‌م، ئه‌و ناوچه‌یه‌ش له مه‌یدانه‌وه نزیکه و مه‌یدانیش ناسراوبوو به‌وه‌ی که ئافره‌تی له‌شفرۆشی لێبوو، ئه‌و شۆڤێره ده‌گێڕێته‌وه که نه‌فه‌رێکی له‌گه‌ڵ خۆیدا هه‌ڵگرتبوو، دوو ژن ده‌ستیان راگرت ویستیان سوار ببن، کابراکه‌ی که له‌گه‌ڵیدا بوو هاواری کرد من پاره‌ی ئه‌و دوو نه‌فه‌ره‌که‌ت ئه‌ده‌مێ به‌ڵام مه‌وه‌سته و هه‌ڵیان مه‌گره، شۆڤێره‌که ده‌ڵێت سه‌رم سوڕما و به قسه‌ییم کرد، نه‌وه‌ستام، کاتێک گه‌یشتینه باب الموعه‌زه‌م، دابه‌زی خه‌ریک بوو پاره‌که‌م بداتێ، لێـ پرسی مامه گیان به‌س پێم بڵێ بۆچی نه‌ت ویست ئه‌و دوو ژنه هه‌ڵبگرم وتت من پاره‌که‌یان ئه‌ده‌م؟ کابراکه به پێکه‌نینه‌وه وه‌ڵامی دایه‌وه: ئیشی من گه‌وداییه، هه‌موو دنیا ده‌مناسێت، ئه‌و دوو ژنه‌ش دیاربوو که‌سانی شه‌ریف بوون، ترسام له‌وه‌ی که‌سێک بمان بینێت گومان بکه‌ن و وا بزانن ئه‌و ژنانه‌ش ناشه‌ریفن.
له‌سه‌ر ئه‌وه شۆڤێره‌که پاره له کابرا وه‌رناگرێت، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌دا به کابرایه‌تی خاوه‌ن شه‌هامه‌تی زانی.
وانه و حیکمه‌تی ئه‌م رووداوه له‌وه‌دایه، که له‌مه‌وه بۆمان ده‌رده‌که‌وێت هه‌تاوه‌کو ئه‌و گه‌ودانانه شه‌هامه‌ت و ویژدانیان هه‌یه، نایانه‌وێت به‌هۆی خۆیانه‌وه ناوی که‌سانی بێتاوانی تر بزڕێنن به پێچه‌وانه‌ی شێخ و ئایندار و که‌سه سیاسییه‌کانی ئه‌مڕؤ، که هیچ شه‌ره‌ف و ویژدانێکیان نییه، هیوادارم ئه‌م چیرۆکه کورته‌تان به دڵ بووبێت، له‌گه‌ڵ رێزم بۆ هه‌موو گه‌واده‌کانی سه‌رده‌می رابردوو له‌به‌ر ئه‌وه‌ی زۆر شه‌ریفترن له سیاسییه‌کانی ئه‌مڕۆ، ئه‌وانه‌ی که له ناوچه‌ی که‌سک (سه‌وز) دانیشتوون
نووسەرەکان خۆیان بەرپرسیارێتی وتارەکانی خۆیان هەڵدەگرن، نەک کوردستانپۆست
