که‌روێشک و کانی
Monday, 12/04/2010, 12:00
تۆ هه‌ناری پاییزه‌ی هه‌ڵه‌بجه
ترێ ڕه‌شه گۆنا شه‌رابیه‌که‌ی به‌رزنجه
ئه‌ی ئاسکی تیژڕه‌وی پێده‌شتی گه‌رمیانه زامداره‌که‌م
که‌روێشکه کێوی شه‌وانه‌ی هه‌ڵکڕوماو
له‌به‌رده‌م (کانی باجگه) سازگاره‌که‌م.
هه‌وری دوکه‌ڵاوی له‌نده‌ن به‌جێدێڵم
باوه‌ش به‌سایه‌قه‌ی ساماڵی (بابه‌شاسوار) دا ئه‌که‌م.
سێبه‌ری خوێن ساردی ئێره، ماڵئاوا
هه‌تاوی خوێن گه‌رمی خۆمان، واهاتم.
که‌یه‌کمان دی نه‌که‌ی وڕکم لێبگری،
خۆتم لی مناڵ که‌یته‌وه، نه‌ڵێی هه‌رگیز ناتوانین
پێکه‌وه پیروخه‌ڕۆ بین
هه‌تا به‌باڵی هومادا نه‌مگه‌یه‌نیته هه‌نده‌ران.
ئازیزی من، گه‌رخۆت بۆسه‌فه‌ری مه‌رگ خڕهه‌ڵداوه
تا(باخی به‌ختیاری)ت نابه‌م.
وه‌ره تاله‌باوه‌شی گه‌رمی دایکی خاکا
به‌جۆلانه‌ی شیعری تازه تێر ڕاتژه‌نم.
ده‌ده‌ی کاتێ که‌پاییز هات له‌سلێمانی
چکه...چکه ئاسمان ئاوی ڕژان به‌سه‌ر
شانو ملی شاره‌که‌ما
به‌دوای خانوی گڵا گه‌ڕێین
هه‌ردولێوی هه‌ستی بۆنمان
بنێین به‌گه‌ردنی قوڕی دیواری ته‌ڕبویه‌وه
ئه‌زانی بۆنی چه‌ندخۆشه؟
مه‌گه‌ر بۆنی ئاره‌قه‌ی ته‌ڕی هاوینانی بنباڵی تۆ
زات بکا شان باله‌شانی!.
قیبله‌که‌م، ئاوی نه‌عله‌تی ی له‌نده‌ن قه‌ت توینوێتیم ناشکێنێ
تاله‌سه‌رسک نه‌که‌وم و زمان نه‌نێمه ناوزمان(سه‌رچاوه‌ی تله‌زه‌یت) ه‌وه .
ئه‌م وڵاته، پێگه‌ی پۆلیس و که‌له‌بچه، درۆی داهێنراوی به‌کار
بامیلله‌تێ بفه‌وتێ، هه‌رهه‌موی به‌ڕیز بکوژرێ
هه‌ربه‌ومه‌رجه‌ی به‌چکه ئینلیزێ ڕۆژێ
تایه نه‌گرێ، نه‌کۆکێ و چاوی نه‌هێشێ!.
ئه‌مانه دڕکی ژیشکن، له‌ته‌ختی ته‌وێڵم چه‌قیون
گشت خۆشه‌ویستانیشم، تۆله‌سه‌رو هه‌موانه‌وه،
گوانی ئه‌و که‌روێشکه کێویه‌ی شاخی (که‌تو) ن
گشت وردیله‌و ساواکانی ئاواته‌کانم مڕئه‌که‌ن.
لێره به‌رزایی نابینم، بڕوانم به‌سه‌ر دنیادا
بۆیه کوشته‌ی (ده‌باشان) م.
ده‌ستوبردکه ماڵو موڵکم،
کۆڵێ خۆزگه‌م به‌جانتای سه‌فه‌رمه‌وه شه‌ته‌ک داوه،
ده‌بتبینم که‌روێشک و کانی ژیانم
که‌له‌ده‌رگای ماڵتانم دا، توکۆستی سێوسێنان، توبرینی شێخ وه‌سانان، تو گۆپته‌په‌ی ماڵوێران،
به‌چاوی قایل بونه‌وه، ده‌رکی حه‌وشه‌م لێبکه‌ره‌وه.
له‌نده‌ن -
نووسەرەکان خۆیان بەرپرسیارێتی وتارەکانی خۆیان هەڵدەگرن، نەک کوردستانپۆست
