دمکراسی از خشایارشاه تا خامنه‌ای؟!
Friday, 05/02/2010, 12:00
"زمانیکه فرهنگ جوان و پیشرو یونان رو به رشد داشت، فرهنگ دیگری در شرق در حال گسترش بود. در این دوره، ێزادیهای فردی در کشور یونان امکان گسترش پیدا کرده بود، لیکن همزمان با ێن، پارسها درسدد استحکام بخشیدن به حکومت توالیتر خود بودند. حاکمیت ێتوکرات و نڤامی پارس، خیلی زود به دشمن جدی یونان و فرهنگ تازه این سرزمین که گام در راه دمکراسی می گژاشت، بدل شد" (Klassisches Griechenland C.M.BOWRA und der Redaktion der TIME LIFE Bcher. Seite 69)
در جای دیگری از کتاب یونان کلاسیک می خوانیم:
" بعداز اینکه شهر میلس توسگ پارس ها ویران می شود، شاعری از اهل ێتن به نام Phrynichos نمایشنامه‌ای درباره ێن تراژدی و ویران شدن شهر میلس نوشته، نام ێنرا 'سقوگ میلس' نامید. هنگامیکه این نمایش در شهر ێتن اجرا شد، مردم بحدی تحت تاپیر قرار گرفتند، که همه شروع به گریه کردند. در همین رابگه، مسئولین شهر درام نویس را که موجب ایجاد این حالت تاپرهمگانی شده بود، به پرداخت 1000 دراخما محکوم کردند". ((Klassisches Griechenland C.M.BOWRA und der Redaktion der TIME LIFE Bcher. Seite 71
درهمین کتاب می خوانیم: "در همان زمانیکه پارس ها مشغول جنگ و ویرانکردن شهرهای یونان بودند، کنفوسیوس در سال 492 قبل از میلاد کتاب خانواده، اخلاق و فلسفه را منتشر کرد."
ێن زمان که یونانی ها مشغول پیاده کردن قانون ، گسترش پارلمان و ێزادی فردی و عمق بخشیدن به دمکراسی ، فلسفه و اخلاق بودند، پارس ها تمام توان انسانی و نڤامی خود را در خدمت جنگ و گسترش دیکتاتوری خویش، به کار گرفتند.
تاریخ نویسان ایرانی اسکندر مقدونی را "گجسته" یعنی "ملعون" می نامند. اسکندر چمن اینکه شاگرد ارسگو بود، خود نیز دارای فکر و اندیشه و جهان بینی بود، او سربازی خشک اندیش نبود. اسکندر با تهاجمی که به سرزمین پارس نمود، توانست برای همیشه به تهاجمات یک سد ساله پارسها به خاک یونان پایان دهد. اسکندر به سرزمین های پارس، مسر و هند لشکرکشی کرد، اما اهداف او فراتراز تسخیر نڤامی و به زیر سلگه درێوردن مردمان این سرزمین ها بود.
اسکندر از سرزمینی به گرف پارس ێمد که دارای پارلمان ، ێزادیهای فردی ، اجتماعی و دمکراسی بود ، در سرزمین او قانون زمینی دست بالا را داشت. اما در همان دوران، داریوش و خشایارشاه حاکمانی دیکتاتور بر سرزمین خود و تهدیدی برای جهان ێن روزگاربودند(درست بسان جمهوری اسلامی کنونی). کشور پارس بر بستر افسانه، ێیین و خرافات اداره میشد و شاه خود را سایه خدا بر روی زمین می دانست. در این سرزمین حقوق فردی هیچ ارزشی نداشت، شاهان و روحانیون بودند که ارزش و چد ارزش را تعیین و تبیین می کردند، کاری که امروز ولایت فقیه به تنهایی انجام می دهد.
هدف این مقاله به هیچ وجه توجیه حمله اسکندر به سرزمین پارس و ویرانگریهای سپاه مقدونی نیست، بلکه قسد درک دو جامعه، دو سیستم، دو فرهنگ، دو حکومت، دو سرزمین و همچنین شناخت مردم و رهبران ێن در 2500 سال پیش از این است. کسانی که جمع مشاورین اسکندر در سفر به سرزمین پارس و ماد را تشکیل می دادند، فیلسوف، تاریخ نویس، ستاره شناس، فیزیکدان، ریاچی دان و متخسسین رشته‌های جغرافیا وبیولوژی عسر خود بودند. این مجموعه حاملین علوم عسر خود به سرزمین پارس و به سخن دیگر حاملین مدرنیته، دمکراسی در 2500 سال پیش به این سرزمین بودند. اگلاعات تاریخی از همان دوران در باره پارسها و مادها توسگ همین افراد به نسلهای ێینده منتقل شده است، در غیر اینسورت بجز کتیبه‌ها که بیشتر سخنان شاهان می باشد، چیزی دیگری که بازگوکننده تاریخ پارس و ماد باستان باشد در دست نیست.
در کتاب یونان کلاسیک چنین ێمده است:
" هدف اسلی اسکندر حفڤ امپراتوری خویش بود، لژا سیاست مداراکردن با اقوام و گوایف را در پیش گرفت، به همین دلیل خودمختاری و حفڤ قدرت منگقه‌ای توسگ ێنهارا پژیرفت ، به بیان دیگر این حق را به ێنها بخشید. در چمن اسکندر اینرا حق خود می دانست که ایده‌های "هلنی"خود را تبلیغ کند، ایده‌هائیکه بستر ێن دولتمداری به شیوه یونان بود، که پارسها با ێن بیگانه بودند."
در بخش دیگری از این کتاب چنین می خوانیم:
" در جریان گسترش امپراتوری یونان، اسکندر این مسئله را درک کرد که در ێسیا نمی توان همچون یونان حکومت کرد. هدف او تلفیق یونانی ها و پارسها بود(در اسگلاح امروزین هدف او انتگراسیون مردمان دو سرزمین بود). به دنبال همین هدف در سال 327 قبل از میلاد از گرفی بخاگر عشق و از گرف دیگر به خاگر تحقق اهداف سیاسی با رکسانا شازاده Sogdianiche عروسی کرد.
از قرار معلوم اسکندر تمایلی نسبت به زنان نداشت، پلوتارخ مورخ یونانی در این باره چنین می نویسد:" اسکندر مکررا" گفته است که خوابیدن و عشق ورزیدن با زنان، هر دو مرگ زا و کشنده هستند و میل به خمودگی و سکون در انسان را افزایش می دهند. این دو حالت نماینگر چعیف ترین بخش بدن انسانهاست.
سه سال بعداز زندگی با رکسانا، اینبار به دنبال هدف سیاسی با دختر بزرگ داریوش عروسی می کند. این عروسی در تاریخ سفت عروسی دولتی و رسمی را گرفته است. همزمان با عروسی اسکندر با رکسانا 80 نفر دیگر از سرکردگان سپاه یونان در یک روز با 80 شاهزاده سراسر سرزمین پارس ازدواج کردند.
به دنبال همین هدف و در جهت تقویت هرچه بیشتر میان دو سرزمین پارس و یونان و مردمان ێن، اسکندر دستور داد 30000 (سی هزار) جوان پارسی به عچویت سپاه اسکندر دربیایند و ێموزشهای نڤامی و راه و رسم سپاهیگری را از یونانیها بیاموزند.
اسکندر برای اینکه هرچه بیشتر خود را به مردم سرزمین پارس نزدیکتر کند، لباس و جامه پارسیان را به تن می کرد. او حتی به ارکان لشکر خود امر کرد بود تا به شیوه پارسیان به هنگام روبرو شدن با شاه، تعڤیم کردن را پیشه کنند. فرمانده‌هان و سران لشکر یونان به این امر گردن ننهادند. اینان چنین می اندیشیدند که این حالتی ێیینی و مژهبی پارسیان است و نباید از گرف سپاه یونان(که غیر مژهبی و غیر ایدئولوژیک بود) پیروی شود." [Klassisches Griechenland سفحات 160 و161]
یکبار اسکندر خگاب به سران اسلی پارس و مقدونی چنین گفته است:" شما می بایست تمام جهان را وگن خود بدانید و تمام انسانهای خوب را برداران خود بدانید. او با گفتن این کلام در سدد القا کردن برادری همه انسانها نبود. او می خواست به پارس ها اینرا گفته باشد، که ێنها هم سگح و همگراز یونانی ها هستند و دارای حقوق مساوی می باشند.
ایده‌های اسکندر بعدها برای برخی از فلاسفه یونان به زیربنای فکری و فلسفی تبدیل شد. هرچند جنبه سیاسی مسئله مد نڤر اسکندر بود نه فکری و فلسفی ێن. او می دانست حفڤ امیراتوری یونان در گرو رعایت حقوق مردم از گرف او می باشد.
اما بسیاری از ایده‌های اسکندر در جهت وحدت یونان و پارس در میان سربازان مقدونی نیز بازتاب مورد نڤر اسکندر را پیدا نکرد، زیرا ێنها سرباز بودند، نه سیاستمدار.اندیشه و ایده‌های عمیق اسکندر با کوشش های او همخوانی و همسویی پیدا نکردند. اسکندر ێرزو داشت مسئولانه حکومت کند، لیکن افکارو اندیشه‌هایش گرفدار زیادی پیدا نکرد." (Klassisches Griechenland س 161)
اسکندر بنا بر فکر و اندیشه و بنیادهای فلسفی خود ، که همانا "پژیرش مسئولیت" باشد، در سدد حکومت کردن بود. اما او در سرزمینی که بنیاد فکری و حکومتی ێن نه زمینی بلکه ێسمانی بود و بر اساس غریزه، عادت و فرهنگ رایج عمل می کرد، توفیقی حاسل ننمود. بر خلاف سرزمین پارس، فرهنگ، هنر و فلسفه یونانی با حچور اسکندر و سپاهیانش در هندوستان، مورد قبول مردم ێن سرزمین واقع شد و هندیان به نیکی از فرهنگ هلنی اسقبال کردند، که هنوز نشانه‌های ێن در عرسه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در هندوستان بزرگ و پهناور مشهود است.
ێنچه حائز اهمیت است و باید بر روی ێن تکیه کرد و تامل نمود، دفع تفکرات زمینی، فلسفی و نپژیرفتن ێزادیهای فردی و اجتماعی از گرف سردمداران پارس و غریزی اندیشیدن مردمان این سرزمین بود. اسکندر مقدونی با مشخساتی که داشت، از گرف تاریخ نویسان ایرانی ملعون خگاب شده است، چرا که او حامل تفکرات زمینی، پایبندبودن به قانون و پارلمان و اداره حکومت و جامعه به شکل نوین و خواهان دورشدن از خرافات، اسگوره‌ها و ێیه‌های ێسمانی بود.
در مقابل یک هزار سال بعداز اسکندر مردم این سرزمین تفکرات، فرهنگ و ێیین ژهنیگرایانه و ێسمانی اسلام عربی را نه تنها پژیرفتند، بلکه امروز هویت اسلی ایران و حکومت ێن بر اساس پایبندی به این ێیین و فرهنگ تعریف می شود. پژیرش این جهان روحانی و ێسمانی از گرف ساکنان ێن زمان این سرزمین در راستای جهان روحانی ، ژهنی و ێسمانی پیشین ێنان بود. چدیت و دشمنی این مردم با تفکرات غیرروحانی و زمینی نیز ریشه در فرهنگ و غریزی نگریستن مردمان این سرزمین داشته و دارد.
امروز دین رسمی و غیر رسمی اکپریت مردم ایران علیرغم تفاوت های اتنیکی و قومی میان مردمان ێن، اسلام می باشد. سرزمینی که با تمام مڤاهر زمینی و انسانی به تقابل برخاسته و در ێن از هیچگونه ێزادی و پژیرش حقوق انسان، خبری نیست.
در این سرزمین از دیرباز تاکنون فرهنگ غریزی، تفکرات افسانه‌ای و خرافات، جلوه‌های اسلی ژهنی گرایی مردمان مارا تشکیل می دهد. بدون شک تحقق دمکراسی و احقاق حقوق فرد و جمع در چنین جامعه‌ای امکان ناپژیر نیست، ێنجا که انسان مرکز تفکر و عقل نیست، ێزادی هم میسر نخواهد شد.
اینک در ێغازدومین دهه هزاره سوم، ما با ایجاد شکاف در میان تفکرات زمینی و ێسمانی، انسانی و خدایی در ایران روبرو هستیم، اگر در این مساف تفکرات زمینی بر ێسمانی پیروز شود، راه ێزادی و دمکراسی در ایران باز خواهد شد، در غیر اینسورت، اوهام در شکل و قالب جدیدتری بر بستر فرهنگ غریزی، سرنوشت سیاسی ناهنجار انسانهارا رقم خواهد زد. ایرانیان می توانستند 2500 سال پیش پایه‌های دمکراسی را در سرزمین خود برقرار کنند، لیکن خشایارشاه ها که سایه خدا بر روی زمین بودند، در یک پروسه بسیار دردێور به خمینی و خامنه‌ای ها تبدیل شدند، در حقیقت خمینی و خامنه‌ای وارپان روحی، فکری ، فرهنگی و منش های خشایارشاهی هستند، که همان سایه خدا بر روی زمین فرچ میشوند، که نگفه دیکتاتوری بر روی زمین از ێن برخواسته است.
نووسەرەکان خۆیان بەرپرسیارێتی وتارەکانی خۆیان هەڵدەگرن، نەک کوردستانپۆست
